Federatie organiseert zwembad- en Wellnessavond in Brussels Kart

Op 15 februari organiseerde de Belgische Federatie voor Zwembad- en Wellnessprofessionals de eerste editie van de Zwembad- en Wellnessavond. Naast een gevarieerd programma van workshops waren er standen van enkele belangrijke partners, lekker eten en drinken, en gezonde competitie. Met Brussels Kart als kader van dit event kon een wedstrijd op het circuit natuurlijk niet uitblijven. 

De sectorfederatie brengt haar leden geregeld samen in een informele setting. Om dat waardevolle netwerkmoment nog interessanter te maken, koppelt ze er graag ook enkele uiteenzettingen aan vast. Die formule slaat aan, zo bleek weer tijdens de eerste Zwembad- en Wellnessavond. Het event lokte 146 professionals uit de sector naar Brussels Kart. Deze keer schetsten zes workshops een brede visie op zwembadbouw. Van normeringen en ontsmettingsmiddelen tot de traceerbaarheid van grond en milieuprestaties van baden. Was je er niet bij of volgde je niet alle workshops? Geen nood. De korte samenvatting vind je hier.

Sinds 2002 hebben publieke zwembaden een milieuvergunning nodig. Veel van de regelgeving errond loopt gelijk voor Vlaanderen en Wallonië. Afhankelijk van de grootte van de zwembaden en de ontsmettingswijze – met chloor of via een alternatieve techniek – heb je een toelating of een vergunning nodig. De baden worden in drie klassen onderverdeeld, elk met hun eigen voorwaarden en richtlijnen.

Ludo Feyen, zaakvoerder van Labo Derva, gaf uitleg: “Klasse 3 slaat op zwembadoppervlaktes tot 50 vierkante meter. Klasse 2 omvat baden van 50 tot 300 vierkante meter. Klasse 1, ten slotte, gaat over ruim 300 vierkante meter zwembadoppervlak. Hoe groter, hoe strenger de normeringen. Ook aan transformaties van het bad zijn bepaalde voorwaarden en administratie verbonden. Dat varieert van geval tot geval. Belangrijk dus om de nodige flow te volgen.”

Een zwembad moet uiteraard ook goed ontsmet worden, zodat het zwembadwater proper en vooral gezond blijft. Ontsmettingsmiddelen vallen onder de groep biociden en die zijn zowel Europees als nationaal gereglementeerd. “Er zijn 22 producttypes, onderverdeeld in vier hoofdgroepen”, legde
Ali Qadari van de FOD Volksgezondheid uit. “De middelen van producttype 2 zijn toegelaten om zwembadwater te ontsmetten. Elk geregistreerd of toegelaten ontsmettingsmiddel vind je terug in het biocidenregister. In de toelatingsakte staan telkens de voorwaarden vermeld, zoals het gebruik, de doelen, waarschuwingen, geregistreerde verpakking die in de handel mogen, enzovoort.” 

Omwille van de gezondheidsrisico’s voor de gebruiker zijn alle producten waarvoor je persoonlijke beschermingsmiddelen moet dragen naar het gesloten circuit gebracht. De verkoop mag dus enkel via erkende verdelers verlopen. “Zowel verkoper als aankoper, in dit geval de zwembadprofessional, moeten zich registreren. Op basis van de waardevolle data van onze registratietool willen we dan gerichte opleidingen, sensibiliseringsacties en inspecties organiseren.”

De inbouw van een zwembad begint bij het uitgraven van de grond. De afgelopen jaren is de aandacht voor grondkwaliteit sterk toegenomen, en dat weerspiegelt zich in de regelgeving voor dit grondverzet. Het hoe, wat en waarom werd gepresenteerd door Benoit Vanderhofstadt, afdeling Bodembescherming bij de SPW (Wallonië), en door Andy Heurckmans, afdelingshoofd Exploitatie bij Grondbank (Vlaanderen). Beide gewesten hebben hun eigen besluit rond de traceerbaarheid en het verdere gebruik van de uitgegraven grond. Steeds vaker wordt ook informatie over invasieve plantensoorten, zoals de Japanse duizendknoop, meegenomen in de richtlijnen, al zijn daaraan nog geen wettelijke restricties gekoppeld. Het goede nieuws: heel wat zaken lopen gelijk. Enkel de grenswaarden qua grondvolumes variëren.

Hoe traceerbaar gronden moeten vervoerd worden, hangt uiteraard af van het soort grond en de nieuwe toepassing. Wordt grond hergebruikt op dezelfde site, dan zit je in een weinig complex verhaal. Het risico op verdere verspreiding van eventuele grondverontreiniging valt dan namelijk weg. Of misschien is het perceel waarop je werkt totaal niet verdacht. Dan is een grondanalyse vaak niet nodig. Soms is die bovendien al beschikbaar. “Het is wel altijd een goed idee als zwembadbouwer om een conformverklaring van je opdrachtgever te vragen. Je bent automatisch aansprakelijk als verontreinigde grond schade zou veroorzaken op de eindbestemming. Met een conformverklaring van je verslag ben je ingedekt”, benadrukt Andy Heurckmans.

Wordt grond op dezelfde site opnieuw gebruikt, dan hoef je verder niets te doen. Tot 20 kubieke meter kan je eenvoudig laten afvoeren, als de grond niet verdacht is. Van 20 tot 400 kubieke meter is traceerbaarheid verplicht, maar controle nog niet. In Vlaanderen ligt de grenswaarde qua volumes op 250 kubieke meter. Verder lopen de richtlijnen gelijk. “Om uitgegraven grond te laten vervoeren, doe je een beroep op een bestuurder die geregistreerd is als transporteur voor niet-gevaarlijk afval”, geeft Benoit Vanderhofstadt nog mee. “Die krijgt bij het ophalen van de grond de nodige transportdocumenten mee, opnieuw afhankelijk van de volumes en het grondtype, zoals de besluiten het stellen. Bij kleinere werven volstaat bijvoorbeeld een eenvoudige meldingsplicht.” 

Tijdens een eerder professioneel evenement van de sectorfederatie gaf voorzitter Joeri Dils al toelichting over de norm EN 17645. Deze brengt de energieprestaties van familiezwembaden in beeld, onder meer gesteund door een reeks labels, telkens voor een ander element van het zwembad. Misschien las je hier al over in ons magazine. We vatten het uiteraard graag nog even voor je samen. 

De norm slaat op private buitenzwembaden en is nog geen wet. Het is vandaag dus niet verplicht om bepaalde labels te halen. Voor de eindklant is het uiteraard wel interessant en relevant om duurzame keuzes te maken. Die zijn initieel vaak wat duurder, maar leveren op lange termijn besparingen op in het dagelijkse verbruik. “De labels die aan EN 17645 verbonden zijn, geven hier een indicatie van, maar het in concrete cijfers gieten voor je klant is minder eenvoudig. Met ons bedrijf T&A ontwikkelden we daarom een handige tool”, zegt Joeri Dils. “In de configurator voer je de gegevens van elke zwembadcomponent in, samen met enkele belangrijke parameters. De tool berekent vervolgens wat het zwembad jaarlijks gaat kosten aan water- en energieverbruik.”

Concreet krijgt elk element volgens de norm een label dat het energieverbruik in kaart brengt, zoals een elektrisch toestel dat vandaag al heeft. Soms worden andere vormen van impact, zoals de geluidsproductie van een pomp, mee in rekening gebracht. Een zwembad krijgt dan ook een globaal label, dat een algemene samenvatting is van alle labels. Bepaalde elementen wegen uiteraard meer door dan andere. De afdekking en de verwarmingsinstallatie hebben de meeste impact. “De intrede van deze labels zal wellicht heel gestaag verlopen, tenzij er een wetgevend kader komt en bepaalde labels verboden worden”, voorspelt Joeri Dils. “Wie nu al op de trein wil stappen of meer details wil, kan de normen in het Frans, Engels of Duits aankopen in de NBN-shop. In het Nederlands zijn ze helaas niet beschikbaar.” 

De snelste zwembadprofessional
De eerste editie van de Zwembad- en Wellnessavond draaide vooral rond kameraadschap en een gedeelde passie voor de zwembadsector. Toch was ook een gezonde dosis competitie aanwezig, met name op het kartingcircuit. Van de voorrondes tot de finale gingen plezier en winnaarsdrang hand in hand. Antoine Blairvacq (Tahiti Piscines) nam de beker mee naar huis, geflankeerd door Dimitri Frenay (Artec Piscines et Fils) op de tweede en Antoine Cochet (Cochet Pierre Piscines) op de derde plaats. Proficiat, snelheidsduivels!