Hoe detecteer je een lek in een zwembad?

Je klant krijgt een verrassende waterfactuur in de bus of merkt verzakkingen rond het zwembad, en alle alarmbellen gaan af. Een lek! Het goede nieuws: je hoeft het zwembad niet leeg te pompen of de hele tuin af te graven om de oorzaak te vinden. Toch is het belangrijk om meteen in actie te schieten, want kleine lekken kunnen grote schade veroorzaken. Er gaat bovendien heel wat energie en water verloren. Met de juiste methode en het goede gereedschap spoor je een lek snel op en voorkom je erger.

Een zwembad hoort een klant vooral ontspanning te bezorgen. Een lek, een kapotte leiding of een losgekomen koppeling kunnen die pret serieus vergallen. Een klein lek groeit bovendien snel uit tot een serieus defect, door het gewicht van de vele liters water die erop drukken. Naast de gevolgen voor het zwembad zelf, kan het weglopende water ook schade veroorzaken aan de omgeving. Denk aan chemicaliën die de grond in stromen, of aan erosie. Dat laatste bedreigt uiteindelijk zelfs de stabiliteit van het zwembad en het aanpalende huis. Je wil er dus snel bij zijn om het lek te dichten en de gevolgen te beperken.

Slijtage van de wanden of pomponderdelen, een steentje of scherp sieraad dat de bodem beschadigt, of een defecte aansluiting: een ongeluk schuilt in een klein hoekje. Gelukkig betekent een lek niet automatisch dat je hele zwembad op de schop moet. Er zijn heel wat niet-invasieve technieken om de boosdoener op te sporen en te herstellen, zodat je klant opnieuw al dobberend tot rust komt. De uitdaging ligt in het detecteren van het gebrek: zit er een scheur in je waterdichting? Is er een defect in een van de lichtpunten of spuwers? Of schort er iets aan de leidingen tussen de pompen en het zwembad? Met gespecialiseerd gereedschap kom je een heel eind.

Een eerste techniek om leidingen te controleren is de druktest, waarbij je de skimmers en lampen afsluit en de leidingen afzonderlijk onder druk zet. Merk je drukverlies op, dan zit het probleem in een van de leidingen. Een alternatieve methode is de akoestische lekdetectie. Hierbij gebruik je een ultrasoon geluid om lekruis – het geluid dat vrijkomt bij lekkage – op te sporen. De ultrasone detector stuurt geluidsimpulsen onder water en is afgesteld op de frequenties
van waterlekkage. 

Vermoed je een scheur in de zwembad­folie maar levert een visuele inspectie niets op, dan kun je ook gebruikmaken van elektriciteit. Water is namelijk een zeer goede geleider. Hiervoor creëer je boven het wateroppervlak een elektrisch veld. Vloeit er elektriciteit weg naar de aarde, dan weet je dat daar het lek zit. Een andere courante techniek is de kleurstoftest. Door een (onschadelijke) gekleurde vloeistof toe te voegen aan het zwemwater, zie je de kleur in de richting van het lek stromen, waarlangs het water weglekt uit je zwembad.

Ook rond je zwembad kun je op zoek gaan naar het lek. Met een vochtmeting in de grond langs het zwembad detecteer je vocht tot acht centimeter diep. Pikt je meter vocht op, dan zoek je van daaruit verder met bovenstaande technieken. Als zwembadbouwer kun je zelf aan de slag met deze systemen, of neem je een professional onder de arm die gespecialiseerd is in lekdetectie en over het juiste gereedschap beschikt. Eens het pijnpunt gelokaliseerd is, dringt een herstelling zich op.

Langs een miniem defect verdwijnt heel wat water. Een kleinschalige herstelling lost het probleem weer op. Met een eenvoudige reparatiekit met gespecialiseerde lijm maak je gaten in de liner dicht. Is het gat te groot, dan laat je het water zakken tot onder het lek en breng je er een stuk zwembadfolie over aan. Een goede aansluiting van de folie is essentieel. Is de betegeling beschadigd? Daarvoor bestaan speciale tegelkits, zodat je het lek kunt dichten zonder alle tegels te vervangen. Vervanging is wel aan de orde wanneer de aansluitingen of leidingen naar het zwembad stuk zijn. Is het lek te groot? Zijn er verzakkingen opgetreden? Of is de schade te wijten aan een veroudering van het zwembad? Dan is een ingrijpende renovatie aangewezen.