Historische serre meets modern zwembad

De complexiteit van een project is niet altijd meteen evident. Wat initieel een eenvoudig zwembad lijkt, zonder gekke vormgeving of hoogtechnologische snufjes, kan, eens er tot uitvoering wordt overgegaan, toch bijzondere uitdagingen stellen. Dat was het geval bij dit project van Willy Naessens Swimming Pools in Ronse.

De bouwheer, eigenaar van een herenwoning in het centrum van de Oost-Vlaamse stad, had op zich geen bijzondere eisen. Wat hij vooropstelde was een eerder klassiek, rechthoekig buitenzwembad van 8 bij 3,5 meter, met geïntegreerd liggedeelte en omgeven door een terras in bleke steen. Organische vormen, een mozaïeken zwembadbekleding of speciale wellness-attributen kwamen er niet aan te pas. 

Wat er dan wel zo uitdagend was aan het project? De locatie! Het zwembad, zelf 3,5 meter breed, moest ingeplant worden in een volledig ingesloten stadstuin met een breedte van 8 meter. Dat betekende dat niet alleen alle materialen, maar ook alle machines noodgedwongen met kranen over de woning getakeld moesten worden. Geen sinecure, gezien de vier ruim bemeten verdiepingen van het gebouw. 

“Veel zwembadbouwers zouden deze uitdaging uit de weg gaan”, zegt Bavo Nachtergaele van Willy Naessens Swimming Pools. “Dat hoeft op zich niet te verbazen, natuurlijk, want het vergt gespecialiseerde machines, operatoren die ermee vertrouwd zijn én een feilloze communicatie op de werf. Dat is allerminst evident. Wij hebben echter het voordeel dat we kunnen bogen op ruim 55 jaar ervaring, in zowel industrie- als zwembadbouw. Dat heeft er mede voor gezorgd dat de verhuis over het dak vlekkeloos verlopen is.”

In de achtertuin wachtte er echter nog een volgende uitdaging. Het zwembad moest pal naast een authentieke serre met gebogen glasramen uit de negentiende eeuw komen te liggen, en aan dat stukje historisch erfgoed mocht in geen geval geraakt worden. “Dat was niet alleen voor de verhuis over het dak een bijzonder aandachtspunt, maar net zozeer voor de verdere aanleg van het zwembad”, aldus Nachtergaele. “De beschikbare breedte in de tuin werd door de langwerpige serre langs de scheidingsmuur bijvoorbeeld verder gereduceerd, met als gevolg dat er nog maar weinig manoeuvreerruimte overbleef. Om te vermijden dat de serre beschadigd zou raken, het zou begeven of in het slechtste geval zou instorten, moesten we bij graaf- en andere werken met andere woorden erg nauwkeurig en voorzichtig te werk gaan.” Vanwege de beperkte ruimte in de tuin werd er met speciale, kleine kranen gewerkt. Om verzakkingen of andere problemen te vermijden werd de grond bij het uitgraven steeds uitvoerig gestut. Ook werd er geopteerd voor een volledig ter plaatse gestort bouwkundig zwembad. Panelen konden immers niet zomaar met de vrachtwagen tot op het terrein gebracht worden. 

Het resultaat is er in ieder geval naar. Het strakke zwembad en het bleke, egale oppervlak van het terras staan in mooi contrast met het donkere smeedwerk en de afgeronde vormen van de historische serre. Samen benadrukken ze de diepte van de ingesloten tuin; afzonderlijk creëren ze in één tuin twee heel verschillende sferen. Een bijzondere en boeiende eigenschap voor een schijnbaar eenvoudige, rechthoekige stadstuin.