Platform over zwembadinfrastructuur en -techniek, wellness en outdoorbeleving in Nederland én België
De zwembranche als kolkende rivier

De zwembranche als kolkende rivier

Als corona ons iets heeft gebracht, dan is dat het inzicht in het wel of niet functioneren van instituten of organisaties. De zwembranche van vóór corona is niet meer van deze tijd. Mooie woorden “dat er al veertig jaar goed samengewerkt wordt” klinken schril als je de laatste twee jaar gaat analyseren.

De coronamaatregelen en gevolgschade ervan, daarover is niemand het eens. Het lijkt een strijd tussen publiek en privaat, met als grote variabele: de subsidies. Het publieke wordt in veel gevallen geëxploiteerd door private partijen. Soms richt men een BV of NV op naast de rechtspersoon van de exploitant. Er zijn zelfs beursgenoteerde partijen bij, waarvan het exploitatieverlies door de publieke sector gedekt wordt.

Zo zijn er in deze branche, los van de commerciële zwemscholen en zwemlesaanbieders, tal van gesubsidieerde partijen die hun plek in de branche innemen en deze betaald verdedigen. Deze complexe materie maakt het haast onmogelijk om tot een gelijkwaardig gesprek te komen.

De private kant heeft zich moeten behelpen met de enkele, niet toereikende steunmiddelen. Een zwembad openhouden is vele malen duurder dan waar de omzet-gerelateerde TVL op uitkwam. Daartegenover stond de “gesubsidieerde” kant, met onder andere de aanvullende overheidssubsidie SPUKIJZ (Specifieke Uitkering IJsbanen en Zwembaden). Een oneerlijk verdeelde wereld, die de tegenstelling tussen de partijen alleen nog maar meer op scherp heeft gezet.

Er moet eerst respect komen voor elkaars bedrijfsvoering. Respect, ook, voor het verschil van visie op het zwemonderwijs. Je kunt niet verwachten dat alle neuzen dezelfde kant op komen te staan, hoe hard je ook verkondigt dat je de enige en de beste bent. Er is niet één specifieke manier van het aanleren van zwemmen en er is niet één diploma dat toereikend is voor alle soorten zwemles!

De toekomst kan mijns inziens alleen in het samenwerken liggen. Erkenning van de verschillen is de enige manier om echt samen te werken, met respect voor elkaars visie en met een gezamenlijk doel. Hierin kan de overheid haar taak uitvoeren als onafhankelijk orgaan. Geen keurslijf, maar erkenning. Wenselijk is dat de overheid vast gaat stellen wat de criteria moeten zijn waaraan zwemscholen en zwembaden moeten voldoen. Controle op afzwemmen met basiseisen. Dan is het niet meer bepalend bij welke organisatie een zwemschool/zwembad is aangesloten.

Er moet rust komen in de branche en daarbij helpt het niet als de “samenwerkende partijen” gezamenlijk een front vormen tegen de private kant. Die commerciële zwemscholen en zwembaden zijn overigens goed voor ruim 40% van de branche. Beide kanten moeten gehoord worden, om excessen tegen te gaan. Zwemveiligheid op plek één op de agenda van de branche en de politiek! Hiervoor zal de Nederlandse Stichting Water- & Zwemveiligheid met haar partners zich hard maken. Wie weet doorbreken wij een heel oude traditie, dat de groten in de branche de route bepalen en de kleintjes schoorvoetend volgen.

Een beetje roepen dat één zwemdiploma de oplossing zou zijn zal weer voorbij waaien, en sterft dan een stille dood. Geen oplossing voor de toekomst.  

"*" geeft vereiste velden aan

Stuur ons een bericht

Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Wij gebruiken cookies. Daarmee analyseren we het gebruik van de website en verbeteren we het gebruiksgemak.

Details