Zwembaden bieden ontspanning en verfrissing, maar het waarborgen van de veiligheid is van het grootste belang om ervoor te zorgen dat iedereen van hun plezier kan genieten. In de complexe wereld van zwembadconstructie spelen verschillende componenten een cruciale rol bij het waarborgen van de veiligheid van zwemmers en het voorkomen van ongevallen.
En dan denken we aan de ‘kleine’ dingen, die misschien niet direct geassocieerd worden met de waterveiligheid in zwembaden. Ze spelen nochtans een vitale rol in de constructie en het onderhoud van deze recreatieve faciliteiten. Want de juiste bevestigingsmiddelen zijn van cruciaal belang om te zorgen voor de structurele integriteit van zwembaden en bijbehorende veiligheidsvoorzieningen.
In elke zwembadconstructie worden talloze bouten, moeren en schroeven gebruikt om de verschillende componenten stevig aan elkaar te bevestigen. Dit omvat niet alleen de assemblage van zwembadranden en leuningen, maar ook de installatie van trappen, duikplanken, en zelfs veiligheidsroosters. Maar ook allerlei mededelingenborden, muziekinstallaties… Deze bevestigingsmiddelen moeten bestand zijn tegen de constante blootstelling aan water, chemicaliën en temperatuurschommelingen om de veiligheid van de zwemmers te waarborgen. En daar wordt al eens over en naast gekeken. Is het niet door een gebrekkige kennis van desbetreffende wetgeving, dan wel door tijd- of personeelsgebrek.
Nochtans, er zijn voorbeelden genoeg, en zeker niet alleen in de Benelux, van ongelukken in en om zwembaden. En niet zelden met gewonden of erger tot gevolg. Een voorbeeld? In 2011 gebeurde er een ongeval in een zwembad in de gemeente Tilburg. Daar viel een geluidsbox/speaker, gemonteerd op een sokkel, van de muur. Bovenop moeder en kind. Met dramatische gevolgen. De reden van het loskomen was dat de sokkel op de muur gemonteerd was met rvs-bouten. Roestvrij, dus. Je zou denken, ideaal voor vochtige omgevingen. Ja, maar er bestaat ook nog zoiets als chloor – waarmee 9 op de 10 zwembaden hun water bacterievrij houden – en spanningscorrosie. Dat laatste wordt veroorzaakt door de chloordampen. Die in het staal zorgen voor moleculaire onderbrekingen. Waardoor de stalen bout, door een verschil in belasting, plotseling kan breken. Zonder waarschuwing. Want waar een normale bout roest, en dus die typische roestkleur krijgt, zie je bij spanningscorrosie absoluut niets. Tot de bout breekt …
Uiteraard zijn de inspecties – en ook de wetgeving – steeds strenger geworden. Zo mogen dergelijke rvs-bouten absoluut niet meer gebruikt worden bij publiekelijk toegankelijke zwembaden. Maar ook dát loopt niet van een leien dakje. Want je zal maar inspecteur zijn en drie verschillende zwembaden op één dag moeten controleren. Op die manier wordt er al eens het een en ander niet opgemerkt. Ook het gebrek aan personeel bij de zwembaden zelf, los van hun soms geringe kennis van de ingewikkelde wetgeving, kan voor uitdagingen zorgen. Er wordt al eens snel teruggegrepen naar goedkoper, makkelijk te krijgen bevestigingsmateriaal. En dat heeft het omgekeerde effect, want het moet regelmatig gecontroleerd en vervangen worden.
Er is best wel nog een weg af te leggen inzake veiligheid in en rond zwembaden. Maar de kennis en het materiaal zijn er. Nu nog rigoureus toepassen. Want als er iets kan gebeuren, dan zal het ook vroeg of laat gebeuren!
Martijn Wirken
Fastener Supply Chain Management | Material & Surface specialist | Keynote Speaker | Consultant